"Pan Wilk. Tam i z powrotem" Jarosław Wilk

Chyba większość kobiet czasem lubi przeczytać erotyk, oderwać się od rzeczywistości i poznać historię o biednej dziewczynie i bogatym facecie, o gorącym seksie i wielkiej miłości...  Wszystkie te książki są jak bajka o Kopciuszku, ale umówmy się - bajka to bajka. Dlaczego więc nie czytać erotyków osadzonych w naszych polskich realiach? Szczególnie pisanych przez faceta!

Tylko facet, jak to facet, nie pisze o gorącym uczuciu, nie wzdycha i nie rozpacza, on zalicza kolejne suczki, pieprzy je i dobrze się bawi. Jeśli więc jesteś wrażliwa i szukasz w książce pięknej miłości, a wulgaryzmy sprawiają, że podnosi Ci się ciśnienie to odpuść sobie twórczość Wilka. On się nie obrazi, nie przejmie - będzie pisał dalej dla tych, którzy docenią jego szczerość, prawdę i świetny styl. To odważne wydać taką książkę w Polsce, wobec tego niewątpliwie jest to książka dla odważnych czytelników. Dla mnie na pewno, a dla Ciebie? 

                

Zapraszam do poprzednich recenzji:

TOM I

TOM II

Pierwszy tom przygód Wilka dotarł do mnie w ramach akcji Book Tour i chyba nieco zaszokował. Już w recenzji napisałam, że czytelnicy będą się dzielić na tych, którzy pochwalą się znajomością książki, i tych, którzy będą ją czytać po kryjomu. Drugi tom pokazał nam zupełnie inne oblicze Wilka, jakoś mniej seksu, a więcej górnolotnych myśli - znowu mnie zaskoczył! W tej sytuacji zupełnie nie miałam pomysłu na tom trzeci, miałam za to pewność, że autor znowu zaatakuje w sposób, jakiego się nie spodziewam!

Na pewno nie jest to bajka, nikt nie żyje długo i szczęśliwie, nie ma księcia ani rumaka - za to znowu pojawia się Mruk, który mnie niesamowicie wyprowadzał z równowagi w pierwszej części. Autor pokazuje, że znowu się zmienił, że poszedł krok dalej i jest jeszcze lepiej niż było. Pod każdym względem. 

                      

Książka napisana jest w sposób prosty, mimo że porusza tematy bardzo ważne. 

Przeszłość wymieszana jest z teraźniejszością, a każda scena zmusza do przemyśleń nie tylko bohatera, ale także czytelnika. Lubię, kiedy książka przekazuje pewne mądrości niezauważalnie, mimochodem zmusza mnie by książkę na chwilę odłożyć i pod jej wpływem zastanowić się nad tym na przykład, co jest ważne. 

Czy w sytuacji, gdy dopada go choroba Wilk zaczyna podsumowywać swoje życie, przekazywać całą swoją wiedzę o świecie córce, rozliczać się w jakiś sposób sam ze sobą? Książka na pewno jest szalenie wartościowa i zupełnie inna niż poprzednie, choć już w drugim tomie pojawiło się mniej seksu, mniej wulgaryzmów, Wilk jakby przystopował... Zastanawiam się nawet, czy nie wolałam go takiego z pierwszej części... 

Czy spodziewacie się, że Wilk w końcu zmądrzeje, dorośnie i dojrzeje? Naprawdę myślicie, że to możliwe...?!?! 

Cóż, jeśli sięgniecie po książkę, będziecie mieli możliwość się przekonać! 

To już ostatni tom Wilczej Trylogii, ale od razu ostrzegam: nie czytajcie go bez znajomości poprzednich dwóch... Tylko znając wszystkie macie szansę poznać Wilka i go zrozumieć!

Za książkę dziękuję autorowi, a Was zaproszę niedługo na konkurs, co Wy na to?